اون کسی که باورت داره!

اون کسی که باورت داره یه قدم از اونی که دوست داره جلو تره ، چون که دوست داشتن یه جورایی یه نوع خودخوایی متقابله ، تو نیازهاتو داخل اون میبینی و اونم نیازهاشو داخل تو، ولی کسی که باورت داره لزوما بهت نیازی نداره یعنی خیلی اوقات توی خیال پردازیاش جوری تصورت نمیکنه که داری نیازشو برطرف میکنی ، این نیاز میتونه هر چیزی باشه ، نیاز به بغل کردن ، نیاز به بودن ، نیاز به حرف زدن ، نیاز جنسی و هر چیز دیگه ای ! با کسی باشید که باورتون داره ، بهتون سر میزنه ، همیشه هست ، تو بدبختیاتون میشنوتتون ، درکتون میکنه ! چون فکر میکنم عشق به درک کردنه نه دوست داشتن! همه مادر پدرا بچه هاشونو دوست دارن ! ولی اونی که درک داره خیلی خیلی دوست داشتنش بیشتر نمود میکنه ، چرا؟ چون عاشقه ! به همین سادگی!

تو چی؟ به کسی باور داری؟