چه حکمتیست در این مُردن!؟
چه حکمتیست؛ در این مُردن..؟ در عاشقانه ترین مُردن..؟●♪♫
و مغز را؛ به فضا بردن و گریه را به خلأ بردن..!●♪♫
چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫
ببُر به نامِ خداوندت! که لطفِ خنجـرِ ابراهیم؛ به تیز بودنِ احکام است…●♪♫
نبخش؛ مرتکبانت را..!●♪♫
تو حکمِ واجب‌ُ الاجرایی!●♪♫
و عشق؛ جوخه ی اعدام است!●♪♫
شعر : حسین صفا
به دستِ آه بسوزانم؛ که شعله ور شدنم، دود است…●♪♫
کفن به سُرفه بپوشانم؛ که سَر به سَر بدنم، دود است…●♪♫
و نخ به نخ، دهنم دود است…●♪♫
غمت؛ غلیظ ترین کام است… هی…●♪♫
و نخ به نخ دهنم، دود است…●♪♫
غمت؛ غلیظ ترین کام است…
نگاه من، به سرانجام است●♪♫
سرنگ ها همگان قرمز و رنگ ها همگان قرمز؛ سماع مولویان قرمز!●♪♫
جهان؛ کران به کران، قرمز!●♪♫
که نقشی از رژ گلگونت، هنوز بر لبِ این جام است!●♪♫
بگو! ستاره ی دردانه، در انزوای رصدخانه…●♪♫
کدام کوزه شکست، آن روز؟ که با گذشتن نهصد سال…●♪♫
هنوز حلقه ی دستانش؛ به دورِ گردنِ خیام است… هی…●♪♫
هنوز حلقه ی دستانش؛ به دورِ گردنِ خیام است… هی…●♪♫
ببین! چقدر اسیـــرم من…●♪♫
ملودی : محسن چاوشی
چنان بُکش که پس از مُردن، هزار بار بمیـــرم من!●♪♫
دسیسه های تو، می بینی؟●♪♫
وریدِ پاکِ امیرم من؛ که در تدارکِ حمام است!●♪♫
چه حکمتیست؛ در این مُردن..؟ در عاشقانه ترین مُردن..؟●♪♫
و مغز را؛ به فضا بردن و گریه را به خلأ بردن..!●♪♫
چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫
چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫
نگاه ِمن؛ به سرانجام است…●♪♫
